اس ام اس عاشقانه فراموشی
می روم شاید فراموشت کنم با فراموشی هم آغوشت کنم می روم از رفتنم دل شاد باش از عذاب دیدنم آزاد باش * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خواستم خودمو گول بزنم ؛ همه ی خاطراتم رو انداختم یه گوشه ای و گفتم : فراموش ؛ یه چیزی ته قلبم خندید و گفت : یادمه * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * باور کن که نیازی نیست به یاد کسی که نیست ...... اولش ترسناک ، بعد دردناک ، و بعد آزاد و رها و شاد ........... فراموش می کنم! * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * دلم می خواست بهانه‌ای باشی برای فراموش كردن همه چیز... اما حالا دلم می‌خواهد بهانه‌ای باشد برای فراموش كردن" تو" !... * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * چو کس با زبان دلم آشنا نیست چه بهتر که از شکوه خاموش باشم چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر که از یاد یاران فراموش باشم * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * عشق درد سری است كه باید برای فراموش كردن ان عشق تازه ای را پیدا كرد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * شكسپیر میگه كسی رو كه دوست داری هر چندوقت یكبار بهش یادآوری كن تا فراموش نكنه قلبی براش می تپه . . و این یك یادآوریست * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * معمولا آدما از اینکه بعد از مرگ فراموش بشن وحشت دارن ولی چه سخته زنده باشی و فراموش بشی . . . * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * زندگی 3 چیزه : 1. گریه ای كه خشك میشه 2. خنده ای كه محو میشه 3. یادی كه از تو میمونه و فراموش نمیشه * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اگر دنیا فراموشگر خاطره هاست ، تو فراموش مكن ، آنچه میان من و توست * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * نمی گویم فراموشم مکن گاهی بیاد آور اسیری را که می دانی نخواهی رفت از یادش * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * گفته بودم بعدازاین باید فراموشش کنم دیدم اش ازیاد بردم گفته های خویش را تا به من نزدیک شد گفتم سلام ای آشنا گفتم اما نشنیدم جز صدای خویش را * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ای نشسته درخیال من، فراموشم مكن با فراموشی و تنهایی، هم آغوشم مكن زندگانی می كنم چون شعله با خود سوختن زنده ام با سوز و ساز خویش، خاموشم مكن هر چه می خواهی بكن اما فراموشم مكن * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * سوگند به تو ای دوست در این معبد خاموش / هرگز نکنم مهر و وفای تو فراموش . . . * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * چو کس با زبان دلم آشنا نیست چه بهتر که از شکوه خاموش باشم چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر که از یاد یاران فراموش باشم * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * مارا به دعا كاش نسازند فراموش / رندان سحرخیز كه صاحب نفسانند * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * از بس که غصه تو قصه در گوشم کرد غمهای زمانه را فراموشم کرد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * می نویسم نامه ای با برگ زیتون فراموشم نکن ای دوست شیطون
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
